Ёзув (почерк)– инсон шахсиятини белгилайди. Ёзувларимизда бизнинг табиий қобилиятларимиз (асаб тизими типи, темпераментларимиз, рухий холатларимиз) акс эттирилади. Инсон шуғулланадиган хар қандай касб албатта унинг ёзув (хат) ида акс этади.
Врачларга келсак, уларнинг хатини ўзгариши студентлик давриданок ўзгаради. Биринчи даврда медик студент учун кўалаб миқдордагиахборотларни ўз вақтида ўзлаштириш кераклиги, уларни ёзма равишда мухрлаш зарурияти талаб этилади. Шунинг учун қабул қилиш тезлиги ва ахборотларни тахлил қилиш хусусиятлари уларнинг хатида акс этиб, тезкорлиги ва тушунарсизлиги билан намоён бўлади. Врачлик касби жараёнида эса тажрибаси орган сари мутахассиснинг профессионал хис қилиш қобилияти шаклланади. Бу интуиция врачлар хатини ипсимон кўринишга олиб келади. Позитив эмоцинал таркибини йўқолиши врачлар хатини деформацияси ва харфларнинг ўрта зонаси ни йўқолиши билан намоён бўлади. Уларнинг хати электрокардиограмма ёзувига ўхшаб қолади, ўқиш имконияти кескин қийинлашади.
Амалиёт даврида айрим врачларда шаклланадиган, шошма-шошарлик, таъсирчанлик, доимий хорғинликни хис қилиш каби хусусиятлар уларнинг хатини кескинлашуви, уларда учбурчак элементлар ва қийшайган харфларни пайдо бўлишига олиб келади. Врачлар елкасига тушаётган катта маъсулият ва беморлар оқими уларнинг асосий вазифасини тиббий маслахат кўрсатиш сифатига эътибор беришни каллиграфия ва хати сифатини иккинчи планга олиб бориб қўяди. Масалан,
